Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Μαζί τα φάγανε: Ο κόπρος με τους κοπρίτες

BARBARA KERT
Ελβετίδα βουλευτής:
Η βουλευτική μου αποζημίωση δεν ξεπερνά τις 8000 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο
Και στα έδρανα της Ελβετικής βουλής τελευταία συζητιέται η κατασπατάληση του Ελληνικού δημόσιου χρήματος  

Μαζί τα φάγανε
Ο κόπρος με τους κοπρίτες

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ : ΕΧΩ ΛΙΓΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΩ ΟΛΟΥΣ



Είναι κρίμα μια στιγμή απερισκεψίας να στιγματίζει μια ζωή

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

«Τι να ζητήσω από το Θεό» (Έκθεση απὸ μαθητή του δημοτικού)

 

 

 

 

 

 

 

«Θεέ μου, ἀπόψε σοῦ ζητάω κάτι ποὺ τὸ θέλω πάρα πολύ. Θέλω νὰ μὲ κάνεις τηλεόραση! Θέλω νὰ πάρω τὴ θέση τῆς τηλεόρασης ποὺ εἶναι στὸ σπίτι μου. Νὰ ἔχω τὸ δικό μου χῶρο. Νὰ ἔχω τὴν οἰκογένειά μου γύρω ἀπὸ ἐμένα. Νὰ μὲ παίρνουν στὰ σοβαρὰ ὅταν μιλάω. Θέλω νὰ εἶμαι τὸ κέντρο τῆς προσοχῆς καὶ νὰ μὲ ἀκοῦνε οἱ ἄλλοι χωρὶς διακοπὲς ἢ ἐρωτήσεις. Θέλω νὰ ἔχω τὴν ἴδια φροντίδα ποὺ ἔχει ἡ τηλεόραση ὅταν δὲν λειτουργεῖ. Ὅταν εἶμαι τηλεόραση, θἄχω τὴν παρέα τοῦ πατέρα μου ὅταν ἔρχεται σπίτι ἀπὸ τὴ δουλειά, ἀκόμα κι ἂν εἶναι κουρασμένος. Καὶ θέλω τὴ μαμά μου νὰ μὲ θέλει ὅταν εἶναι λυπημένη καὶ στενοχωρημένη, ἀντί νὰ μὲ ἀγνοεῖ… Θέλω τ΄ ἀδέλφια μου νὰ μαλώνουν γιὰ τὸ ποιὸς θὰ περνάει ὧρες μαζί μου. Θέλω νὰ νοιώθω ὅτι ἡ οἰκογένειά μου ἀφήνει τὰ πάντα στὴν ἄκρη, πότε – πότε, μόνο γιὰ νὰ περάσει λίγο χρόνο μὲ μένα. Καὶ τὸ τελευταῖο, κάνε με ἔτσι ὥστε νὰ τοὺς κάνω ὅλους εὐτυχισμένους καὶ χαρούμενους.

 

Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο νὰ γίνω σὰν μιὰ τηλεόραση!»
Τὴ δασκάλα ποὺ τὴν διάβασε (καθὼς βαθμολογοῦσε) τὴν ἔκανε νὰ κλάψει. Ὁ σύζυγός της ποὺ μόλις εἶχε μπεῖ στὸ σπίτι, τὴ ρώτησε: «τὶ συμβαίνει;» Αὐτὴ ἀπάντησε: «Διάβασε αὐτὴ τὴν ἔκθεση, τὴν ἔχει γράψει ἕνας μαθητής μου». Ὁ σύζυγος εἶπε: «Τὸ καημένο τὸ παιδί. Τὶ ἀδιάφοροι γονεῖς εἶναι αὐτοί!» Τότε αὐτὴ τὸν κοίταξε καὶ εἶπε: «Αὐτὴ ἡ ἔκθεση εἶναι τοῦ γιοῦ μας!..»

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ

Τηρώντας τις παραδόσεις ( τις προσωπικές, τις δικές μου ) έτσι και φέτος τα Χριστούγεννα ανήμερα έκανα την καθιερωμένη μου βόλτα στο κέντρο της πόλης για να χαζέψω την όποια γιορτινή ατμόσφαιρα της.
Διασχίζοντας την οδό Κασσάνδρου και κοιτώντας δεξιά & αριστερά έπιασα τον εαυτό μου να είναι σκυθρωπός, με πέρασε ένα ρίγος, ήταν άδεια και σκοτεινή, μόνο λίγα λαμπιόνια σε μερικά μπαλκόνια, και τίποτα άλλο.
Λες και ήξερα τι θα ακολουθούσε με γοργό βήμα και γεμάτος αγωνία φτάνω στην οδό Αγίου Δημητρίου κοιτάω δεξιά & αριστερά, τίποτα ούτε ένα στολίδι, ούτε φώτα, ούτε λαμπιόνια, τίποτα απολύτως

Ρεεεεεε ΈΧΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!
Με κυριεύει ο θυμός, και μετά από λίγο φτάνω την οδό Εγνατία στον κεντρικότερο δρόμο της πόλης και στο ύψος της Αριστοτέλους δεν υπάρχουν, ούτε στολίδια, ούτε λαμπιόνια, ούτε τίποτα


Σε νυν & πρώην δημάρχους

ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ
ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΟΥ       

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Όλε Όλε

Όσο κακό κάνανε τα κόμματα και οι πολιτικοί στην Ελλάδα δεν το έκαναν οι Τούρκοι σε 400 χρ. υποδούλωσης!

-Aν οι μισοί Έλληνες ξέρανε πως ζουν οι άλλοι μισοί, θα ήταν κι αυτοί απατεώνες.

-Tι να πεις για τους Έλληνες... Κάθονται δυο ολόκληρες ώρες για να πιουν στιγμιαίο καφέ!

-Aκρίβεια σου λέει μετά... Έτσι όπως πάνε τα πράγματα σε λίγο θα ξεχάσουμε πως να καταπίνουμε!

- Mε δύο ρολόγια στο χέρι, ποτέ δεν είσαι σίγουρος τι ώρα είναι.

-Όσο πιο φτηνός είναι ο πολιτικός, τόσο ακριβότερα στοιχίζει στη χώρα.

- Στην Ελλάδα την άγνοια τη λέμε ψυχραιμία.

- O νεοέλληνας είναι το άτομο εκείνο που έχει δυο τηλεοράσεις στο σπίτι του, δυο αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιό του, και δυο ευρώ στην τσέπη του.

-Tα δυο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Έλληνας, είναι πως θα χάσει δέκα κιλά και που θα βρει πάρκινγκ.


-Mόνο στην Eλλάδα θα μπορούσε να συμβεί αυτό. Διακόπτουν τα έκτατα δελτία ειδήσεων για να μεταδώσουν τα κανονικά.

-ΓΑΠ: Έχει ύψος 1.95 και ασχετοσύνη 2.20!

-Όσο κακό κάνανε τα κόμματα και οι πολιτικοί στην Ελλάδα από τότε που έγινε ελεύθερο κράτος, δεν το έκαναν οι Τούρκοι σε 400 χρ. υποδούλωσης!

-Μην τραβάτε περισσότερα από τρία καζανάκια την ημέρα, θεωρείται τεκμήριο διαβίωσης!

-Έχετε δει τις καινούργιες φωτογραφίες του ΓΑΠ; Νομίζω ότι δεν τον αντιπροσωπεύουν καθόλου… Τον δείχνουν με τα χέρια στις δικές του τσέπες!

-Με αυτοκόλλητο στο κούτελο θα κυκλοφοράμε όλοι για να φαίνεται ποιος έκανε φορολογική δήλωση και ποιος όχι!

-Όποιος είναι σε θέση να πληρώνει τα σημερινά τραπεζικά επιτόκια, μάλλον δεν του χρειάζεται το δάνειο!


ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝ


Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Οἱ πανάσχετοι κυβερνῆτες σας δὲν ἤξεραν ὅτι οἱ τοκογλυφοτραπεζίτες ἔτρεμαν, αὐτοί, κι ὄχι ἐσεῖς, γιὰ ἕνα χρεωστάσιο πληρωμῶν τῆς Ἑλλάδας;

Για χρόνια συνεργάτης των 4Τ, ο Κώστας Ζουράρις “χάθηκε” πρώτα στο Βραχάσι Λασηθίου στη Κρήτη, μετά στη Θεσσαλςονίκη σαν διεθυντής της Μακεδονίας, μετά δεν ξέρω. Απολαύστε Κώστα Ζουράρι με το αμίμητο γλωσσοπλαστικό γλαφυρό του ύφος

Διαμηνύουν νάστατοι, συνάδελφοι πιστήμονες π τ ξωτερικό, φίλοι κα μή: – Γιατί ατοκτονετε; σες ολληνες, μ’ ατ τ γενοκτονίας Μνημόνιο; Εχατε, πέρυσι, στ χέρια σας τ πόλυτο πυρηνικ πλο: τν χρεωκοπία! Γιατί δν τ χρησιμοποιήσατε; Γιατί σες δν κβιάσατε τν………
διεθν τοκογλυφία ντ ν σς δέσει χειροπόδαρα ατή; Ο πανάσχετοι κυβερντες σας δν ξεραν τι ο τοκογλυφοτραπεζίτες τρεμαν, ατοί, κι χι σες, γι να χρεωστάσιο πληρωμν τς λλάδας;
Ναί, τσι εναι, δηλαδ χειρότερα… Τ κομματοπαράσιτα το, πο μς κυβερνον, δ κα ειντε π τν Μεταπολίτευση το ’74, δν εναι πλς πανάσχετα. Εναι κανδρείκελα νεπίξεστα. Στν δουλοπρέπειά τους κα τν συνοικιακή τους δειλία… δικομματισμο Διότι, τόσο σωτρες! τσι! σα δισεκατομμύρια πομύζησαν μέχρι τώρα π τν φτωχολογιά μας, τ δίνουν, ς νδράποδα πειθήνια, στος διεθνες τοκογλύφους. Κα τὸὰ τ παιδιά μας– μεγαλώνει μέρα τν μέρα. χρέος –γι
Γιατί ατ τ παράσιτα-κομματόσιτα το δικομματισμο δν πραξαν τ νομισματο-δημοσιονομικς ατονόητον; Δλα δή.
1ον. μέσως, δηλαδή, πρν π δέκα χρόνια, ταν εδαν πς τ κηφηνδες μιζαδόρικό τους διόγκωνε τν «δανεισμ» π τος τοκογλύφους, πρεπε ν δημιουργήσουν να δικό μας, λληνικ ταμεο» (sovereighn fund). «κυριαρχικ
Πς; Συνενώνοντας τ Ταμεο Παρακαταθηκν κα Δανείων, τ Ταχυδρομικ Ταμιευτήριο (100% λληνικς διοκτησίας) κα τ ποσοστ τοῦἙλληνικο Δημοσίου π τν θνικ Τράπεζα κα τν γροτικ Τράπεζα (50 κα νω τος κατό). τσι, πρς τ κε φυσικ ρο τν σφαλιστικν μας Ταμείων θ δινε – σχέτως τς πιβαλλομένης «πατάξεως τς διαφθορς» – τ δισεκατομμύρια, πο μς «δανείζουν» ο ξένοι κδοροσφαγες. Ο λληνες θ δάνειζαν στ λληνικ Δημόσιο, χωρς τοκογλυφικ πιτόκιο. πως κριβς κάνουν τόσα λλα κυριαρχικ καὶὄχι νδραποδώδη κράτη στν κόσμο. Ναί, λληνικ Ταμεο κυριαρχίας (Fond souverain).
2ον. Δήμευση! Δεκατέσσερα πόσα δισ. «ληξιπρόθεσμα» χρέη π τ γχώριο κεφαλαιοκρατικληταριό; Δήμευση!
3ον. Κομμισσάριοι το λληνικο Κράτους, στς «λληνικς» τραπεζικς ληστοσυμμορίες. Στν Μέκκα το καπιταλισμο, μπάμα γιατί τόλμησε ατ πο δν τολμ δ «σοσιαλιστής» μας Georgakis; Γι ν πάρξει ρευστ στν γορά;
4ον. Γιατί τ ξεφτέρια μας δν παιτον π τ νδρείκελο Τρισ τς ΕΚΤ ν γοράζει κα νγγυται τ μόλογα το λληνικο Δημοσίου π’ εθείας κι χι μέσω τν λληνοξενικν «Τραπεζν»;
Κα κάτι γι τν κυβερνσα παρασιτικ σχετίλα:
1ον. κενος φν Σάχλας, πουργς π τν ξωτερικν Τεμενάδων, πο γραφε, τότε, πραγματείαν πρ το Να στνάν –συνωδὰῷ Ναιναίκ Georgakis (τότε)–, γιατί δν πάει ν γι βλίτα, ς γνήσιος φν βλιτομάμας; σχέδιο τ μάθει γράμματα;
2ον. νεπιξέστως ξεστος χθυέμπορος παριστάνει τν πουργ γιὸὰ τν «λληνικ Πολιτισμό»!!! ρώτηση: παγορεύεται; πάντηση: Βεβαίως χι! Κάθε χθυέμπορος μπορε ν γίνεται πουργς περ τν λληνικν Πολιτισμόν. ς ξς: ν χει γράψει τέσσερεις χιλιάδες σελίδες γι τν λληνικ Πολιτισμ (σες κα τὶὰ χρόνια του) κα ν διαβάζει στ πρωτότυπο, παρακαλ, τν λιάδα, τν «κάθιστο μνο» κα τν δύσσεια τοῦἈλλοις, θυρωρς στν μερικάνικη Πρεσβεία. Μπρούμυτα. Καζαντζάκη.

ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Κρίση- Χρέος- Πτώχευση: Υπάρχει εναλλακτική λύση;

- INPRECOR - http://www.inprecor.gr -
Δημοσιευμένο από inprecor 
  [1]
Το ζήτημα της αντιμετώπισης του χρέους και της εξόδου της χώρας από την κρίση, αποτελεί σήμερα το κέντρο γύρω από το οποίο περιστρέφεται όλη η οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου. Το ενδιαφέρον για απαντήσεις είναι έκδηλο και το διαπιστώνουμε καθημερινά. Στο πλαίσιο αυτό το INPRECOR φιλοδοξεί να ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση στην οποία θα κινητοποιηθούν και θα συνεισφέρουν με κείμενά τους, κινήσεις, επιστήμονες, πολιτικοί αναλυτές, δημοσιολόγοι, κάθε άνθρωπος που ανησυχεί και θέλει να συμβάλει με ουσιαστικές  προτάσεις και λύσεις. Για το λόγο αυτό ανοίγουμε σήμερα ένα βήμα διαλόγου δημοσιεύοντας άρθρο του  Δημήτρη Καζάκη (που συμμετέχει στην κίνηση ΣΥΣΑΧΘΕΙΑ). Το άρθρο δημοσιεύεται στη βασική σελίδα αρθρογραφίας του INPRECOR, διότι με αυτό τον τρόπο θέλουμε να υπογραμμίσουμε τη σημασία που δίνουμε στο θέμα της κρίσης και του χρέους και στο διάλογο που ευελπιστούμε ότι θα ακολουθήσει. Σύντομα- κι εφόσον εκδηλωθεί το ανάλογο ενδιαφέρον- το INPRECOR θα έχει ειδική σελίδα διαλόγου το ζήτημα της κρίσης, το χρέος και την πρόταση διεξόδου.
Τα κείμενα όσων ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στο διάλογο μπορούν να αποστέλλονται στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση….
Η συντακτική ομάδα του INPRECOR.

του Δημήτρη Καζάκη

Οικονομολόγου - Αναλυτή                   

                                                                                                                               4/12/2010 
Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση χρόνιας χρεοκοπίας και υπό διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης σε καθεστώς θεσμοθετημένης κατοχής. Είναι στην καρδιά μιας γενικότερης κρίσης της ευρωζώνης, όπου το ευρώ και ο μηχανισμός στήριξής του έχει μετατραπεί σε μηχανισμό χρεοκοπιών. Μπορεί η χώρα και ο λαός της να γλυτώσουν την ολοκληρωτική καταστροφή; Ή πρέπει να περιμένουμε πότε θα διαλυθεί η ευρωζώνη, πότε θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα κάποιοι άλλοι αντί για εμάς, ή πότε και πώς θα κατορθώσει η ολιγαρχία των Βρυξελλών να αποκαταστήσει την ισορροπία του τρόμου στο εσωτερικό της ευρωζώνης; Μέχρι να γίνει κάτι από όλα αυτά, το σίγουρο είναι ότι η χώρα και ο λαός της θα έχουν οδηγηθεί στην ανυπαρξία υπό καθεστώς διεθνούς ελέγχου επ’ αόριστο.
Ο λαός και προπαντός οι εργαζόμενοι βιώνουν σήμερα την χρεωκοπία ενός ολόκληρου τρόπου ανάπτυξης της οικονομίας και άσκησης της πολιτικής που καταρρέει μπροστά στα μάτια τους. Οι για δεκαετίες πολιτικές συμπίεσης του «εργατικού κόστους», κατεδάφισης κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, απορρύθμισης, ιδιωτικοποίησης, διαρκούς ανοίγματος και «φιλελευθεροποίησης» των αγορών δεν άφησαν μόνο εξουθενωμένους τους εργαζόμενους, αλλά έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στα τραγικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα. Οι πολιτικές διαρκούς λιτότητας και εκποίησης του κοινωνικού πλούτου δεν συνέθλιψαν μόνο το παρών του εργαζόμενου λαού, αλλά του αποστερούν και το μέλλον. Οι απλοί εργαζόμενοι, ο εργάτης, ο αγρότης, ο συνταξιούχος, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ο νέος, αρχίζουν να κατανοούν πια ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα όσο η χώρα εξακολουθεί να πορεύεται στον ίδιο μονόδρομο.
Εδώ και χρόνια η χώρα έχει παραδοθεί στις πιο καταστροφικές δυνάμεις της παγκόσμιας αγοράς, έχει μετατραπεί σε παράδεισο ασυδοσίας για κάθε είδος αρπακτικού. Η ενίσχυση της κερδοσκοπίας με τα ιδιωτικά και δημόσια χρέη, η έξαρση των εξωτερικών ελλειμμάτων που συνθλίβουν την όποια παραγωγική βάση της οικονομίας, η στέρηση της χώρας από τους πιο ζωτικούς της πόρους στο όνομα της «προσέλκυσης ξένων επενδύσεων» και η υποβάθμισή της σε οικονομία φτηνής εργασίας και μεταπρατικών υπηρεσιών, είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το κεφάλαιο και ο δικομματισμός την ένταξη στην παγκόσμια οικονομία.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση βρήκε την οικονομία και την κοινωνία της χώρας σε μια ήδη προϋπάρχουσα βαθιά κρίση και γενικευμένη παρακμή. Μια παρακμή που φέρνει ανεξίτηλα τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Μάαστριχτ και η ΟΝΕ ως ασφυκτικός κορσές οδήγησαν τη χώρα στην πλήρη ασφυξία. Καταδίκασαν την οικονομία σε διαρκή παραγωγική υποβάθμιση, την εγχώρια αγορά σε προνομιακό πεδίο άνθησης κάθε είδους μονοπωλίων, το λαϊκό εισόδημα σε μόνιμη καθίζηση, τον εργαζόμενο σε έρμαιο της εργοδοτικής ασυδοσίας, τον αγρότη σε αδιέξοδο, το κράτος σε φέουδο των μεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοτραπεζιτών και μεγαλοεργολάβων και των εγκάθετων πολιτικών τους, ενώ τη χώρα συνολικά σε υποδούλωση στα πιο αδίστακτα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
Η χώρα αντιμετωπίζει μια θεσμοθετημένη κατοχή

Η οικονομία της χώρας και ο λαός της έχει κριθεί αναλώσιμη προκειμένου να διασωθεί το ευρώ και το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να μπορούν οι ισχυροί της ευρωζώνης να συνεχίσουν τη σπατάλη δημόσιων πόρων ώστε να στηριχθεί η χρηματιστική κερδοσκοπία και το «ισχυρό ευρώ», πρέπει οι χώρες σαν την Ελλάδα να ακολουθήσουν μια ακόμη πιο δραστική περιοριστική πολιτική, να ρευστοποιήσουν και να ξεπουλήσουν ότι έχει απομείνει από την οικονομία τους, να βυθίσουν το σύνολο της κοινωνίας στην ανέχεια και την ανεργία.
Με αυτήν την πολιτική του διατεταγμένου αυτοχειριασμού, έχουν πλήρως συμφωνήσει και ευθυγραμμιστεί οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Έχουν ήδη παραδώσει τις τύχες της χώρας στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και των πιο αδίστακτων διεθνών οργανισμών της παγκόσμιας αγοράς, όπως είναι το ΔΝΤ, προκειμένου να επιβληθεί το αναγκαίο κατοχικό καθεστώς της βίαιης επιτήρησης και του καταναγκασμού. Η χώρα έχει εγκαταλειφθεί παντελώς στις ορέξεις και τα συμφέροντα των ισχυρών «εταίρων» της και των τοκογλύφων δανειστών της.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και το μεγάλο κεφάλαιο υπαγορεύουν μέσω της παρούσας κυβέρνησης τη συναίνεση για να προετοιμάσουν και να νομιμοποιήσουν ένα αυταρχικό κράτος εκτάκτου ανάγκης, απαραίτητο για να αναμετρηθούν με το εργατικό και λαϊκό κίνημα, αλλά και με την κοινωνική έκρηξη που τροφοδοτεί η κρίση και τρέμουν όσο τίποτε άλλο. Η οικονομική κατάρρευση και η χρεωκοπία απαιτούν για το συμφέρον της ολιγαρχίας την συντριβή του ελληνικού λαού, την μετατροπή της χώρας σε μια τεράστια «γκρίζα ζώνη», την εμπράγματη εκποίηση της εθνικής κυριαρχίας, που έχουν έτσι ή αλλιώς οικιοθελώς απεμπολήσει με την αποικιακή δανειακή σύμβαση, που ανάλογή της δεν υπάρχει στα ιστορικά χρονικά της χώρα και διεθνώς. Πράγμα που μπορεί να συμβεί μόνο με όρους καταστολής της κοινωνίας και αντιδημοκρατικής εκτροπής.
Η ίδια η δημοκρατία απειλείται
Αφού καταλύθηκε η έννομη συνταγματική τάξη της χώρας με το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, χωρίς να υπάρξει ούτε η παραμικρή αντίσταση από τα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας. Αφού επιβλήθηκε ως υπέρτατο συμφέρον έναντι του λαού, το συμφέρον των ξένων και ντόπιων δανειστών και τραπεζιτών, η αυθαιρεσία, η ασυδοσία και η ανοιχτή μετατροπή του κράτους σε όργανο διασφάλισης της κατοχής, έγινε ο υπέρτατος νόμος της χώρας. Τώρα οι μεγάλοι αρχιτέκτονες της κρίσης και της καταστροφής αποζητούν τη σιδερένια πυγμή μιας «ισχυρής κυβέρνησης» που θα μπορεί ανεξέλεγκτα να ποδοπατά δικαιώματα και ελευθερίες προκειμένου να εξασφαλίσει την υποταγή της χώρας και του λαού της. Οι ίδιες οι εκλογές, ακόμη και με τους ήδη υπάρχοντες άθλιους καλπονοθευτικούς μηχανισμούς,  αρχίζουν να ενοχλούν, να γίνονται αφόρητες για τους θιασώτες της κυρίαρχης πολιτικής. Η προσφυγή στις κάλπες δεν βοηθά στην αντιμετώπιση της κρίσης, λένε και ξαναλένε τα «παπαγαλάκια» της χούντας των αγορών. Στη δική τους αντίληψη η αντιμετώπιση της κρίσης προϋποθέτει το λαό στη γωνία, δίχως φωνή, εξουθενωμένο, εξαθλιωμένο, υποταγμένο, παράλυτο.
Το σύστημα δικομματικής εναλλαγής έχει οδηγήσει τη δημόσια ζωή σε μια πρωτοφανή σήψη και παρακμή, προκαλεί τη βαθιά κρίση εμπιστοσύνης προς την πολιτική γενικά και εγκυμονεί εξαιρετικά σοβαρές απειλές για τη χώρα και τον λαό, για την ίδια τη δημοκρατία γενικά. Η προσπάθεια να διασωθεί ο δικομματισμός με τη μια ή την άλλη μορφή του έρχεται σε σύγκρουση ακόμη και με τον κολοβό κοινοβουλευτισμό, που υπάρχει στην χώρα.
Η διάσωσή του απαιτεί όλο και πιο απολυταρχικές μεθόδους άσκησης της πολιτικής, μεγαλύτερη αυθαιρεσία από την εξουσία, διαρκείς εκτροπές ακόμη κι απ’ αυτό που συνήθως χαρακτηρίζεται ως «συνταγματική έννομη τάξη». Ο δικομματισμός σήμερα προϋποθέτει ένα πολιτικό σύστημα που είναι εντελώς απρόσβλητο από τις διαθέσεις, τις πιέσεις και τις παρεμβάσεις του λαού. Η διατήρηση του δικομματισμού συνιστά τη μεγαλύτερη απειλή από την εποχή του φασισμού και της χούντας για τις ελευθερίες, τα δικαιώματα, τη δημοκρατία, για τα πιο ζωτικά συμφέροντα του λαού, για την ίδια την ύπαρξη της χώρας.
   Η πραγματικότητα αυτή θέτει ακόμη και στον πιο πολιτικά αδαή το επιτακτικό ερώτημα, που θα πάει αυτή η κατάσταση; Τι θα γίνει; Τι πρέπει να γίνει για να βγει η κοινωνία και η χώρα από το αδιέξοδο; Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι νέοι κατανοούν πια ότι από τον τρόπο που απαντούν σ’ αυτά τα ερωτήματα κρίνεται από σήμερα το παρόν και μέλλον τους, το δικό τους και της χώρας. Όλο και μεγαλύτερες μάζες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αυτή η κατάσταση «δεν πάει άλλο».
Έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο όπου μέρα με τη μέρα η πλειοψηφία του λαού συνειδητοποιεί μέσα από την πείρα της ότι στα πλαίσια του κυρίαρχου συστήματος δεν υπάρχει καμιά ελπίδα. Η κατάσταση πρέπει να αλλάξει εδώ και τώρα. Όλο και περισσότεροι απλοί άνθρωποι του καθημερινού μόχθου διακατέχονται από την προσδοκία μιας πολύ μεγάλης αλλαγής και αναζητούν το πολιτικό πλαίσιο εκείνο που μπορεί με πειστικό τρόπο να εκφράσει μια τέτοια ριζική μεταστροφή. Κι αυτό υποδηλώνει την τεράστια επαναστατική δυναμική που κρύβει η σημερινή συγκυρία.
Οι ίδιες δυνάμεις που πρωταγωνίστησαν για χρόνια στη λεηλασία και το ξεπούλημα της χώρας οδηγούν το λαό και τους εργαζόμενους σε μια ελεγχόμενη πτώχευση, σε μια χρεοκοπία δίχως τέλος. Έχουν το θράσος να μιλούν για «υπευθυνότητα» οι εγκάθετοι των ντόπιων και ξένων μεγάλων συμφερόντων. Γι’ αυτούς προέχει η διάσωση του ευρώ, της Ε.Ε., των μεγάλων κερδοσκόπων και των μονοπωλίων. Η ελληνική οικονομία και μαζί ο εργαζόμενος λαός πρέπει να θυσιαστεί, να μπει στο γύψο επ’ αόριστο, ώστε να αποδειχθεί βιώσιμο το «ισχυρό ευρώ» και τα μονοπωλιακά συμφέροντα που εκφράζει. Κι αυτό το λένε ανοικτά. Το παραδέχονται και το θεωρούν απολύτως φυσιολογικό. Ακόμη κι όταν ο κ. Σαμαράς διατυμπανίζει την αντίθεσή του με το μνημόνιο.
Το αναγκαίο σχέδιο διάσωσης
Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα, επείγει ένα άμεσο σχέδιο διάσωσης της χώρας. Ένα σχέδιο σωτηρίας που πρέπει να ξεκινήσει με την εκδίωξη της παρούσας κυβέρνησης Παπανδρέου το ταχύτερο δυνατό. Η κυβέρνηση αυτή όσο παραμένει στην εξουσία αποδεικνύεται όλο και πιο επικίνδυνη. Επικίνδυνη για το παρών και το άμεσο μέλλον της χώρας, για το λαό, για την ίδια τη δημοκρατία. Πρέπει να φύγει το ταχύτερο δυνατό. Πρέπει να πέσει κάτω από το βάρος της λαϊκής οργής και κινητοποίησης. Κι αυτό γιατί πρέπει να αποτραπούν άμεσα οι πολιτικές που εφαρμόζει και σχεδιάζει να επιβάλει, οι οποίες καταδικάζουν τη χώρα σε κατάσταση πρωτοφανούς εκποίησης και διαρκούς χρεωκοπίας προκειμένου να εξασφαλιστούν τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας.
Για να παραμείνει «αξιόπιστο νόμισμα» του ευρώ, όπως λέει ο κ. Τρισέ, η Ελλάδα πρώτα, μετά η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, το Βέλγιο, κοκ, πρέπει να ισοπεδωθούν, να εκποιηθούν προς όφελος των τραπεζών και των διεθνών αγορών και οι λαοί τους να υποστούν τη μεγαλύτερη εθνική καταστροφή στην ιστορία τους.
Η πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου οφείλει να μετατραπεί σε αφετηρία της πάλης του λαού για μια άλλη πολιτική, για μια νέου τύπου ανάπτυξη της χώρας. Αυτό που χρειάζεται επειγόντως είναι ένα ισχυρό λαϊκό ρεύμα το οποίο να είναι σε θέση να ανατρέψει τις κυρίαρχες δυνάμεις και τους όποιους δυσμενείς συσχετισμούς. Να οδηγήσει στην ήττα το δικομματισμό και τις παρελκόμενες δυνάμεις του για να μην επιτρέψει την άνοδο «ισχυρών κυβερνήσεων» που ιδίως σήμερα ισοδυναμούν με έναν ανίσχυρο λαό και με μια ακόμη πιο ανίσχυρη δημοκρατία. Για να προκύψει ένα τέτοιο μαζικό πολιτικό κίνημα απαιτείται ένα ευρύτερο μέτωπο δυνάμεων, μια μεγάλη κοινωνικοπολιτική συμμαχία, η οποία θα αντιστρατεύεται τον άνωθεν επιβαλλόμενο «μονόδρομο», θα αντιτάσσεται στο μεγάλο κεφάλαιο, στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ και θα προτάσσει το συμφέρον των εργαζομένων και της χώρας.
Η σημερινή κρίση αποδεικνύει ότι η ίδια η φύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η οικονομία και η κοινωνία της χώρας απαιτεί ριζικά διαφορετικές λύσεις, λύσεις ενταγμένες σε μια πορεία συνολικής ρήξης με το καθεστώς της ασυδοσίας, της υπερεκμετάλλευσης, του πολιτικού αυταρχισμού, της διαφθοράς και του παρασιτισμού του κράτους, της ασφυκτικής πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής υποτέλειας.
Στην κυρίαρχη πολιτική που υποτάσσει τα πάντα στο κέρδος και τους κερδοσκόπους, χρειάζεται να αντιπαρατεθεί μια ριζικά διαφορετική πολιτική η οποία πρέπει να βασίζεται σε νέα κριτήρια ανάπτυξης με επίκεντρο τις ανάγκες των εργαζομένων για απασχόληση, παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση, προστασία του περιβάλλοντος, δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και αποφασιστική συμμετοχή σ’ όλες τις διαδικασίες που τους αφορούν στην εργασία, την κοινωνία και στην πολιτική. Χρειάζεται μια ριζικά διαφορετική πολιτική που υπογραμμίζει την αλληλεξάρτηση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, με την πιο πλατιά δημοκρατία, με την πολιτιστική και οικολογική αναγέννηση, με την κατάκτηση από τη χώρα μας μιας νέας, ισότιμης, εθνικά κυρίαρχης και ανεξάρτητης θέσης στο σύγχρονο κόσμο.
Μια τέτοια ριζικά διαφορετική πολιτική έχει ως βασική προϋπόθεση την ανάκτηση του ελέγχου της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας από τις πολυεθνικές, τα μονοπώλια και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Όσο η χώρα βρίσκεται υπόδουλη στο ευρώ και την ΟΝΕ, όσο σύρεται και άγεται από τους διεθνείς κερδοσκόπους και τις πολυεθνικές, όσο στενάζει η οικονομία και οι εργαζόμενοι κάτω από το ζυγό των μονοπωλίων, δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους φιλολαϊκή πολιτική, δεν μπορεί να υπάρξει καμιά καλύτερη προοπτική για τον εργάτη, τον αγρότη, τον συνταξιούχο, τον μικρομεσαίο επιχειρηματία, το νέο.
Ανάκτηση του ελέγχου σημαίνει την εφαρμογή πολιτικών με βάση τις πιο επείγουσες ανάγκες του λαού και με κριτήριο την ορθολογική αξιοποίηση των πόρων και των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας. Σημαίνει επίσης το άνοιγμα του διεθνή ορίζοντα της χώρας που εξασφαλίζει την ολόπλευρη αξιοποίηση των σχέσεων μ’ όλες τις χώρες και τους λαούς στην Ευρώπη και παγκόσμια δίχως δεσμά και μονοπωλιακές εξαρτήσεις.
Ανάκτηση του ελέγχου σημαίνει άμεσα και πρακτικά:

Πρώτο: Τον άμεσο απεγκλωβισμό από το ευρώ και την ΟΝΕ. Όσο η χώρα βρίσκεται υπό το καθεστώς του ευρώ είναι υποχρεωτικά εκτεθειμένη στις πιέσεις, τους εκβιασμούς και τις επιδρομές της διεθνούς κερδοσκοπίας, είναι παντελώς ανοχύρωτη απέναντι στις πιο ασύδοτες δυνάμεις της αγοράς και λειτουργεί ως αναλώσιμο είδος για τα διευθυντήρια της Ευρωζώνης που κινούνται με πρωταρχικό κριτήριο το συμφέρον και τη στήριξη της οικονομίας των ισχυρών. Η οικονομία της χώρας πρέπει να αποκτήσει τη νομισματική της ελευθερία για να είναι σε θέση να απελευθερώσει τις δυνατότητές της, να ανασυγκροτήσει την παραγωγική της βάση και να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που προσφέρει η διεθνής οικονομική ζωή.
Δεύτερο: Το αποφασιστικό σπάσιμο του φαύλου κύκλου του χρέους. Η σημερινή υπερχρέωση αποτελεί αφενός προϊόν ενός παρασιτικού κράτους, φέουδου πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, και αφετέρου  προνομιακό πεδίο εξάρτησης της οικονομίας και εξαγοράς του κράτους ως σύνολο από τους πιο αδίστακτους κερδοσκόπους της αγοράς. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Η οικονομία και η κοινωνία δεν μπορεί να συνθλιβεί κάτω από το βάρος της εξυπηρέτησης των χρεών. Οι απλοί εργαζόμενοι δεν έχουν καμιά υποχρέωση να αποπληρώσουν χρέη, προϊόντα τοκογλυφίας, ρεμούλας και κερδοσκοπίας.
Τρίτο: Το κράτος πρέπει να μετατραπεί σε βασικό μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας και στήριξης της κοινωνίας. Το δόγμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, με βάση το οποίο οι κυβερνήσεις συγκάλυπταν ανέκαθεν την ασυδοσία των μεγάλων ιδιωτικών μονοπωλίων, κατέρρευσε παταγωδώς. Όσο η οικονομία και η κοινωνία συνεχίζει να υπηρετεί αυτό το χρεοκοπημένο δόγμα, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η συρρίκνωση της αγοράς, τόσο χειροτερεύει η κατάσταση της παραγωγής, τόσο γιγαντώνεται η μαζική ανεργία, τόσο υποβαθμίζεται η θέση του εργαζόμενου, τόσο πολλαπλασιάζεται το κλείσιμο των επιχειρήσεων. Μόνη διέξοδος είναι να αναλάβει το κράτος τα ηνία της οικονομίας, όχι για να φορτωθεί με τις ζημιές του ιδιωτικού τομέα, ούτε για να παίξει ρόλο συμπληρωματικό στην «ελεύθερη» αγορά. Το κράτος και πιο συγκεκριμένα η κρατική επιχειρηματική δράση πρέπει να αποτελέσουν βασικό μοχλό και αναντικατάστατο μέσο για την ορθολογική και ισόρροπη ανάπτυξη της οικονομίας, ιδίως στους τομείς της ενέργειας, των αναπτυσσόμενων τεχνολογιών αιχμής, της διευρυμένης αναπαραγωγής κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών, καθώς και για την ισότιμη παραγωγική ένταξη της χώρας στο διεθνή καταμερισμό της εργασίας.
Ανάκτηση του ελέγχου σημαίνει επίσης και διεκδίκηση της δημοκρατίας. Σημαίνει την ανατροπή του υπάρχοντος διάτρητου και απόλυτα διεφθαρμένου συστήματος καλπονοθευτικής αναπαραγωγής ενός περιορισμένου κοινοβουλευτισμού που στηρίζει την απολυταρχία της εκάστοτε κυβέρνησης.
Σημαίνει θεμελίωση της δημοκρατίας στις παρακάτω βασικές αρχές:

Πρώτο: Την ουσιαστική κατοχύρωση και διεύρυνση της λαϊκής κυριαρχίας, ώστε όλες οι εξουσίες στην πράξη να πηγάζουν και να ασκούνται από τον ίδιο τον λαό.
Δεύτερο: Την εξασφάλιση του ενιαίου και αδιαίρετου της δημοκρατίας, όχι μόνο από εδαφική και διοικητική άποψη, αλλά πρώτα και κύρια από άποψη πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Τρίτο: Την κατοχύρωση των ελευθεριών, των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων του πολίτη απέναντι στην εξουσία.
Τέταρτο: Την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας στη βάση της εθνικής αυτοδιάθεσης και ανεξαρτησίας της χώρας.
Χρειάζεται επειγόντως να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή του θεσμοθετημένου καθεστώτος κατοχής και εκποίησης. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο από αυθεντικά λαϊκές δυνάμεις που διεκδικούν την εξουσία με νέο περιεχόμενο, κατεύθυνση και τρόπο δράσης. Δυνάμεις που θα επιδιώκουν να φέρουν στο κέντρο των πολιτικών αντιπαραθέσεων το συμφέρον των εργαζομένων. Να αγωνίζονται για την επιβολή λύσεων από σήμερα και όχι να τις παραπέμπουν σε κάποιο απώτερο και μακρινό μέλλον. Να διεκδικούν τη χώρα για τον εργαζόμενο λαό και όχι να την παραδίδουν στα συμφέροντα της ολιγαρχίας και του καθεστώτος κατοχής στο όνομα ενός ψεύτικου «διεθνισμού» και «ευρωπαϊσμού» που στην πραγματικότητα είναι κήρυγμα υποταγής στον υπερεθνικό ζυγό του κεφαλαίου και των οργάνων του διεθνώς. Να μην αρκούνται στην απόρριψη των κυρίαρχων πολιτικών, αλλά να πρωτοστατούν στην ανάδειξη άμεσων λύσεων με βάση τις ανάγκες και τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Να αποτελούν έναν μάχιμο και ικανό πόλο συσπείρωσης της μεγάλης μάζας του λαού και εκφραστής των αιτημάτων, των διεκδικήσεων και των αναγκών του. Να βασίζονται σε μια πολιτικά φερέγγυα και εσωτερικά συνεκτική προγραμματική συμφωνία, που δεν θα έχει προκύψει μέσα από τεχνικούς συμψηφισμούς και μέσους όρους, αλλά θα έχει ως άμεσο στόχο:
  • Να αλλάξει ριζικά τη θέση των εργαζομένων στην παραγωγή και τη διανομή του πλούτου.
  • Να αλλάξει ριζικά τη θέση του πολίτη και του λαού στο σύστημα διακυβέρνησης της χώρας.
  • Να αλλάξει ριζικά τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και παγκόσμια.
Μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος από την επικείμενη πτώχευση. Η χρεωκοπία της κυρίαρχης οικονομίας και πολιτικής δεν πρέπει για κανένα λόγο να συμπαρασύρει τη χώρα και το λαό της. Χρειάζεται επειγόντως ένας ριζικά διαφορετικός προσανατολισμός. Απέναντι στις επίσημες πολιτικές που μεταχειρίζονται τους εργαζόμενους ως «κόστος» για την οικονομία και την αγορά, απαιτείται μια αναπτυξιακή προσπάθεια η οποία θα πρέπει να στηρίζεται στους ίδιους τους εργαζόμενους.
  • Να στηρίζει ολόπλευρα το εισόδημά τους και να τροφοδοτείται από την πραγματική του αύξηση.
  • Να κατοχυρώνει και να διευρύνει τις κατακτήσεις και τα δικαιώματά τους.
  • Να βελτιώνει διαρκώς τους όρους διαβίωσης, εργασίας και κοινωνικής δράσης τους στην πόλη και την ύπαιθρο.   

Αυτό σημαίνει την παρακάτω δέσμη άμεσων μέτρων:
  1. Την εκπόνηση και εφαρμογή ενός σχεδίου ταχύρρυθμης παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας με βασικό μοχλό το δημόσιο τομέα και ένα ενισχυμένο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, προσανατολισμένο κατά προτεραιότητα στην ανάπτυξη της παραγωγής, την αύξηση της παραγωγικής προστιθέμενης αξίας και της σταθερής απασχόλησης, απαλλαγμένο από τα δεσμά και τις ιεραρχήσεις των μεγάλων έργων «κοινοτικής επιλογής».
  2. Την ουσιαστική αύξηση όλων των μισθών και συντάξεων ώστε να αναπληρωθούν οι  μεγάλες απώλειες από την μακρόχρονη λιτότητα και να αναζωογονηθεί αποτελεσματικά η εσωτερική αγορά.
  3. Την κατοχύρωση κατώτερων αποδοχών που να καλύπτουν τις ετήσιες βασικές ανάγκες της εργατοϋπαλληλικής οικογένειας και των κατώτερων συντάξεων στο 80% αυτών των αποδοχών.
  4. Την θεσμοθέτηση γνήσιας Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής στη βάση ενός αυθεντικού τιμάριθμου που να μετρά το αληθινό κόστος ζωής για το εργατικό νοικοκυριό.
  5. Την κατάργηση όλων των μορφών ευλύγιστης, προσωρινής και μερικής απασχόλησης τόσο στο δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα και κατοχύρωση ανελαστικών εργατικών δικαιωμάτων στη βάση της σταθερής και μόνιμης απασχόλησης.
  6. Την εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων στην εργασία και την κοινωνική ασφάλιση, καθώς και την κατοχύρωση ίσης αντιμετώπισης από εργοδότες και κράτος για όλους τους αλλοδαπούς εργαζόμενους δίχως προαπαιτήσεις, περιόδους αναμονής και γραφειοκρατικές διαδικασίες που τους μετατρέπουν σε υποχείριο του εργοδότη, της κρατικής διοίκησης και των κατασταλτικών μηχανισμών.
  7. Την μετατροπή του ΟΑΕΔ σε ταμείο ασφάλισης κατά της ανεργίας με τον επαναπροσανατολισμό του συνόλου των πόρων του στην πραγματική στήριξη των ανέργων με το επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού για ολόκληρη την περίοδο της ανεργίας και την κατοχύρωση πλήρη κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των ανέργων. Το ταμείο ασφάλισης κατά της ανεργίας θα πρέπει να αποτελεί οργανικό τμήμα της κοινωνικής ασφάλισης, να το διαχειρίζονται με διαφάνεια αποκλειστικά εκπρόσωποι των εργαζομένων δίχως η κυβέρνηση να έχει αρμοδιότητα παρέμβασης ή ελέγχου και να επιβαρύνει αποκλειστικά την εργοδοσία στο σύνολό της.
  8. Την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, ρυθμίσεων και διατάξεων, επιστροφή των χρεών του κράτους και των ιδιωτών στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, πλήρη απεξάρτηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης από την κυβέρνηση, κατοχύρωση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του και ουσιαστική αύξηση της συμβολής εργοδοτών και κράτους.
  9. Την κατοχύρωση ενός πραγματικά δημόσιου συστήματος υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, που δεν θα αποτελεί προθάλαμο για την ιδιωτική υγεία, ούτε θα το νέμονται ιδιώτες προμηθευτές και πολυεθνικές και το οποίο θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς να επιβαρύνονται τα ασφαλιστικά ταμεία με πρόσθετα κόστη ή με υπηρεσίες που πρέπει να παρέχονται στους πολίτες δωρεάν από το κράτος.
  10. Την εξασφάλιση μιας ενιαίας δημόσιας δωρεάν παιδείας στη βάση του υποχρεωτικού δημόσιου δωδεκαετούς σχολείου και της δημόσιας ανώτατης παιδείας στη βάση των σύγχρονων απαιτήσεων για μόρφωση, έρευνα, ακαδημαϊκή και κοινωνική ζωή.
  11. Την κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και φοροκινήτρων προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και επιβολή συσωρευτικής φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη, στις χρηματιστικές συναλλαγές όλων των ειδών και στις μεγάλες περιουσίες κινητών και ακινήτων αξιών όχι μόνο των φυσικών, αλλά και των νομικών προσώπων.
  12. Μείωση στο μισό της φορολογίας των πολύ μικρών επιχειρήσεων και αξιοποίηση του συνόλου των αναπτυξιακών, επενδυτικών και άλλων επιδοτήσεων του κράτους για την άμεση στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στα πλαίσια του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.
  13. Την ριζική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος με την αντιστροφή της σχέσης άμεσων-εμμέσων φόρων και με σκοπό να πάψει να λειτουργεί ως μηχανισμός αφαίμαξης του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, της μικρής επιχείρησης και του ατομικού παραγωγού.
  14. Την ριζική αναμόρφωση όλων των δαπανών διακυβέρνησης του κράτους, με πρώτα και κύρια την δραστική περικοπή των φανερών και μη δαπανών που συνδέονται με την κυβέρνηση, με υπουργούς, συμβούλους, βουλευτές και κόμματα, την αναθεώρηση ολόκληρης της πολιτικής κρατικών προμηθειών, την κατάργηση του σκόπιμου διοικητικού υδροκεφαλισμού, των υπεργολαβιών και εκχωρήσεων, την αναδρομική διεκδίκηση ολόκληρης της περιουσίας του δημοσίου, κινητής και ακίνητης, που δόθηκε χαριστικά, καταπατήθηκε, ή ξεπουλήθηκε κατά καιρούς από τις κυβερνήσεις, την κατάργηση των μυστικών κονδυλίων και όλων των «ειδικών λογαριασμών», την άμεση καταγγελία όλων των λεόντειων, χαριστικών και αποικιοκρατικών συμβάσεων και συμφωνιών του δημοσίου με «ημέτερους» και επιχειρηματικά συμφέροντα, την κατάργηση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ και άλλων «εθελοντικών» ή ιδιωτικών οργανώσεων, την εκ βάθρων αναθεώρηση του συνόλου των στρατιωτικών δαπανών στη βάση των πραγματικών αναγκών για την εθνική άμυνα.
  15. Την εθνικοποίηση όλων των παλιών ΔΕΚΟ με σκοπό τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου και των σχέσεών τους τόσο ως προς την κυβέρνηση όσο και ως προς την αγορά, τον εξορθολογισμό τους προς όφελος της εργαζόμενης κοινωνίας, την επιβολή εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που δεν θα αποτελούν δυσβάστακτο βάρος για το λαϊκό νοικοκυριό, καθώς και την προστασία βασικών κοινωνικών και δημόσιων αγαθών από την κερδοσκοπία και τα ιδιωτικά μονοπώλια.
  16. Την εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών με σκοπό τον δραστικό περιορισμό της χρηματοπιστωτικής επιβάρυνσης της οικονομίας, τον αναπροσανατολισμό του τραπεζικού συστήματος από την τοκογλυφία και την κερδοσκοπία με «τοξικά» και μη προϊόντα, στην πιστωτική στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας σε συνδυασμό με την κατάργηση των στεγανών και των απορρήτων του τραπεζικού συστήματος, καθώς και την κατοχύρωση της πλήρους διαφάνειας, του κοινωνικού και εργατικού ελέγχου στις τραπεζικές λειτουργίες.
  17. Την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων με την αναθεώρηση και παραγραφή των χρεών όσων αδυνατούν να τα αποπληρώσουν, με την άμεση θέσπιση αναπτυξιακών και κοινωνικών κριτηρίων για την τραπεζική χρηματοδότηση, την κατάργηση όλων των επιπλέον χρεώσεων που συνοδεύουν τις χορηγήσεις και την επιβολή ανώτερων επιπέδων επιτοκίων χρηματοδότησης που θα καθορίζονται με βάση το επιτόκιο της διατραπεζικής αγοράς, αλλά και τις αντοχές της εθνικής οικονομίας.
  18. Το χτύπημα των μονοπωλίων, ολιγοπωλίων και καρτέλ στην αγορά, μέσα από την δυναμική ανάπτυξη του παραγωγικού ρόλου του κράτους, την απαγόρευση της λειτουργίας των παράκτιων εταιρειών, την κατάργηση των εμπορικών και άλλων απορρήτων, την ονομαστικοποίηση των μετοχών, την επιβολή εργατικού και κοινωνικού ελέγχου στις μεγάλες επιχειρήσεις, ιδίως στις πολυεθνικές, την προνομιακή ενίσχυση του συνεταιρισμού, της μικρής και μεσαίας επιχείρησης και των άμεσων παραγωγών.
  19. Την άμεση στήριξη του εισοδήματος των αγροτών σε συνδυασμό με την στήριξη της παραγωγής τους, που σημαίνει την άμεση διαγραφή των χρεών για τους υπερχρεωμένους παραγωγούς, το χτύπημα της δικτατορίας των χονδρεμπόρων και των κάθε λογής μεσαζόντων μαζί και της εξάρτησης από τις πολυεθνικές, έτσι ώστε ο αγρότης να εξασφαλίζει ικανοποιητικές τιμές παραγωγού και ο καταναλωτής χαμηλές τιμές αγοράς.
  20. Την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της παγκόσμιας οικονομίας και των διεθνών σχέσεων με όλους τους λαούς και όλα τα κράτη στη βάση της πλήρους ελευθερίας των συναλλαγών και του αμοιβαίου οφέλους, ενάντια στη μονοπώληση της τεχνολογίας και της αγοράς από τις πολυεθνικές, ενάντια στα δεσμά και τους περιορισμούς που θέτουν οι διεθνείς οργανισμοί και οι «οικονομικές ολοκληρώσεις» του ιμπεριαλισμού.
  21. Την άμεση ψήφιση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος για τις εθνικές και τοπικές εκλογές με την κατάργηση κάθε αντιδημοκρατικού νόμου, ρύθμισης και μέτρου που νοθεύει την αυθεντική και ισότιμη συμμετοχή και έκφραση του λαού.
  22. Τον πλήρη διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας με την κατοχύρωση της ελευθερίας της συνείδησης κάθε πολίτη, την μετατροπή των εκκλησιών σε ιδιωτικούς οργανισμούς χωρίς κρατική υποστήριξη ή χρηματοδότηση, καθώς και με την εθνικοποίηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.
  23. Την αναβάθμιση του κοινοβουλίου με την κατάργηση του υπάρχοντος αντιδημοκρατικού κανονισμού και της χρηματοδότησης των κομμάτων, την θεσμική κατοχύρωση της ισότιμης μεταχείρισης βουλευτών και κομμάτων, την εξασφάλιση της ουσιαστικής λογοδοσίας της κυβέρνησης, την κατάργηση όλων των στεγανών και απορρήτων, την υπαγωγή της δημόσιας διοίκησης, της αστυνομίας και των ενόπλων δυνάμεων στον άμεσο έλεγχο της βουλής.
24. Την δημοσιοποίηση και δημόσια αποκήρυξη όλων των μυστικών ή άλλων συμφωνιών, δεσμεύσεων και συνθηκών που έχουν αποδεχτεί κατά καιρούς οι κυβερνήσεις, τόσο στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, όσο και μονομερώς με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, οι οποίες βλάπτουν τα άμεσα συμφέροντα του λαού και της χώρας, υπονομεύουν την εθνική κυριαρχία της και θέτουν υπό αμφισβήτηση την εδαφική ακεραιότητά της.
25. Την άμεση επιστροφή όλων των στρατιωτικών αποστολών που έχουν σταλεί στο εξωτερικό και υιοθέτηση όλων των αναγκαίων μέτρων που δεν θα επιτρέπουν σε καμία ξένη δύναμη να χρησιμοποιεί την επικράτεια της χώρας για τους δικούς της πολιτικούς και στρατιωτικούς σκοπούς.
Τι είναι και τι θέλει η πρωτοβουλία ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ
Για την προώθηση αυτού του άμεσου σχεδίου, του μοναδικού που μπορεί άμεσα και πρακτικά να διασώσει τη χώρα και το λαό, χρειάζεται επειγόντως μια πολιτική Πρωτοβουλία ευρύτερων δυνάμεων και αγωνιστών που να θέσει ως άμεση ανάγκη το ενιαίο μέτωπο με τους όρους και τις προϋποθέσεις που περιγράψαμε. Η Πρωτοβουλία αυτή δεν θα ψάξει να βρει κάποιον άλλο για να του αναθέσει το ενιαίο μέτωπο, αλλά θα απευθυνθεί στις υπάρχουσες δυνάμεις της ίδιας της εργαζόμενης κοινωνίας, σε όλες τις δυνάμεις του λαού, με σκοπό να θέσει άμεσα και επιτακτικά την ανάγκη κοινής δράσης για να ανατραπεί το καθεστώς κατοχής, για να δοθούν άμεσες λύσεις στα πιο ζωτικά προβλήματα του λαού. Μα πάνω από όλα θα απευθυνθεί στον απλό κόσμο, στους αγωνιστές του λαϊκού και εργατικού κινήματος, στους απλούς ανθρώπους του λαού και της εργατικής τάξης ανεξάρτητα από ιδεολογικές πεποιθήσεις και κομματικές εξαρτήσεις, μετατρέποντας την ενότητα και την κοινή δράση σε δική τους κατεξοχήν υπόθεση.
Κι αυτή η πρωτοβουλία υπάρχει, έχει δημιουργηθεί. Είναι η πρωτοβουλία για την συγκρότηση μετώπου για τη σωτηρία του λαού και την αναγέννηση της χώρας με τη επωνυμία ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ. Κάνει ήδη τα πρώτα βήματά της προσπαθώντας πρώτα και κύρια τις προσπάθειές της να διευκολύνει, να βοηθήσει και να συντονίσει τις προσπάθειες οργάνωσης που επιχειρούν πλατιές δυνάμεις των εργαζομένων και του λαού σε χώρους δουλειάς και κατοικίας, εντός και εκτός μαζικών οργανώσεων και συνδικάτων. Με τη φιλοδοξία να κάνει τη διαφορά, αλλά χωρίς καμμιά έπαρση ή αλαζονεία ότι αποτελεί το άπαν, έχει ήδη αποδείξει στην πράξη ότι στην πάλη ενάντια στο καθεστώς κατοχής, θέτει τις διαχωριστικές γραμμές όχι με βάση το παρωχημένο σχήμα δεξιά-αριστερά, αλλά με βάση την ανάγκη πάλης για τη μη αναγνώριση του χρέους, την έξοδο από το ευρώ, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου.
Αν και οι παλιές συνήθειες και τα κολλήματα μιας ολόκληρης ζωής δύσκολα ξεπερνιούνται, η πρωτοβουλία προσπαθεί στην πράξη να αποδείξει ότι όποιος προτάσσει και αγωνίζεται γι’ αυτά τα άμεσα αιτήματα δεν χρειάζεται να καταθέτει πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, ούτε να κάνει δηλώσεις αποκήρυξης του αλλοτινού του εαυτού προκειμένου να ενταχθεί στη συλλογική δράση. Σε μια εποχή που βασιλεύουν με τη διαλυτική τους δράση τα κάθε λογής πολιτικά μαγαζάκια, καπετανάτα και επίδοξοι κομματικοί ινστρούχτορες που μόνο αποτυχίες έχουν να επιδείξουν, η ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ επιχειρεί το αδιανόητο: να βοηθήσει στην οργάνωση του ίδιου του λαού ώστε να διεκδικήσει ο ίδιος τα αυτονόητα. Για να την βρει κανείς δεν χρειάζεται να ψάξει πολύ. Αν δεν την βρίσκει στη γειτονιά του, ή στο χώρο δουλειάς του, τότε σίγουρα θα την βρει κάθε Δευτέρα στην Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών (Αθήνα, Τοσίτσα 11) στις 7:00 μ.μ. όπου συζητά με όλους τις εξελίξεις και οργανώνει τον αγώνα εναντίον του καθεστώτος κατοχής.

.
Copyright © 2010 INPRECOR. All rights reserved.

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Τα Νέα της…. Nokia βλάπτουν την νοημοσύνη μας


Τις τελευταίες μέρες Τα Νέα προβάλουν στην πρώτη σελίδα την διαφήμιση της nokia.
Την nokia που μετά από απαίτηση της Τουρκίας έβγαλε από τους χάρτες της ( ovi )  την Κύπρο!!!!!
Την εφημερίδα Τα Νέα που διαφημίζει την nokia η οποία μετά από απαίτηση της Τουρκίας έβγαλε από τους χάρτες της ( ovi )  την ΕΛΛΗΝΙΚΗ  Κύπρο!!
Ποτέ δεν εκτίμησα την ενημέρωση των Τα Νέα
Την όποια εκτίμηση είχα για τις υπηρεσίες και τα προϊόντα της nokia τώρα κατέρρευσαν
Οριστικό παρελθόν και διαγραφή και οι δύο  
  .

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Η1 Ν1: Τόση φασαρία για το τίποτα. Και πεταμένα εκατομμύρια

Oι κουβαρντάδες της ΔΕΞΙΑΣ...1 εκατ.εμβόλια κατά της γρίπης Η1Ν1 πήγαν στα ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ...ένας εισαγγελέας βρε παιδιά!!!




Στον αστερισμό της... γρίπης βρισκόταν η Ελλάδα πέρυσι τέτοια εποχή. Οι υγειονομικές αρχές «μετρούσαν» θύματα σε καθημερινή βάση, οι σχολικές αίθουσες έκλειναν η μία μετά την άλλη και, το κυριότερο, η Ελλάδα παράγγελνε αβέρτα πανδημικά εμβόλια.
Ένα χρόνο μετά την πανδημική υστερία, η γρίπη μάς έχει... ξεχάσει και ένα εκατομμύριο δόσεις εμβολίων που έχουν λήξει οδεύουν προς καταστροφή. Με απλά λόγια, επτά εκατομμύρια ευρώ πήγαν... υπέρ πίστεως.

Τον ίδιο δρόμο αναμένεται να πάρουν επιπλέον 15,6 εκατ. ευρώ που αντιστοιχούν σε 2,2 εκατ. δόσεις πανδημικού εμβολίου. Τα εν λόγω εμβόλια φυλάσσονται, μαζί με αυτά που έχουν λήξει, στα ψυγεία του Κεντρικού Εργαστηρίου Δημόσιας Υγείας. Τα περισσότερα από αυτά λήγουν τον Σεπτέμβριο του 2011. Ωστόσο, δεν έχουν πλέον καμία αξία, αφού τα στελέχη του ιού της νέας γρίπης (Η1Ν1) περιλαμβάνονται στο εποχικό εμβόλιο που έχει ήδη κυκλοφορήσει.
Υπάρχουν φυσικά πληροφορίες από το Υπουργείο Υγείας πως μπορεί να δοθούν σε φτωχές τριτοκοσμικές χώρες,που δεν μπορούν για διάφορους λόγους να πάρουν ούτε τα εποχικά εμβόλια κατά της γρίπης.
Θα μπορούσε όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση να επέμβει κι ένας εισαγγελέας,και να μάθουμε γιατί ο πρώην Υπουργός Υγείας,κ.Αβραμόπουλος,έκανε τόσο μεγάλη παραγγελία εμβολίων...
Αλλά είπαμε...στην Ελλάδα ζούμε !!!


Όπως και να έχει κάποιοι φάγανε, έτσι δεν είναι υπουργέ μου;

      xanthi-blogs.blogspot.com/
 

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Τόπε τόπε ο παπαγκάλος

Καλά ε` ο Πάγκαλος με δικαίωσε το πρωί στο MEGA είπε ότι « Όσο υπάρχει το μνημόνιο δεν θα υπάρχει ανάπτυξη » μάλλον του ξέφυγε
Αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι εξεπλάγην ο Παπαδάκης του ANT1 όταν τον ενημερώσανε που το είπε ο πάγκαλος στο MEGA
Ρε Παπαδάκη σε βρίσκω αδιάβαστο εδώ ο φίλος σου ο Νικολάκης το ήξερε και δεν ξέρω εγώ από πότε.   δείτε εδώ    http://xristakis41.blogspot.com/2010/11/blog-post_11.html

Σχόλιο x41: Το « όσο υπάρχει το μνημόνιο δεν θα υπάρχει ανάπτυξη » πρέπει να είναι καθημερινά σε κάθε blog σε κάθε είδηση σε κάθε εφημερίδα διότι πρέπει να ξέρει ο κόσμος ότι αυτό το ήξερε ο Παπανδρέου όταν υπέγραφε το μνημόνιο


Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Μιας και περί προβάτων ο λόγος




Μιας και περί προβάτων ο λόγος, και εντολής της τρόικας σφάξτε μερικά πρόβατα έχετε πολλά ( απολύστε δημοσίους υπαλλήλους ) ο Γιωργάκης τι σκέφτηκε (  σκέφτηκε που λέει ο λόγος )
Δεν θα το σφάξω το πρόβατο, το χρειάζομαι για να το αρμέγω ( ψήφους ) θα του κόψω λίγο το χορτάρι ( μισθούς, επιδόματα, κ.τ.λ.)  και έτσι πάλι θα το αρμέγω.
Το πρόβατο είναι πρόβατο και το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να βελάζει 

Υ Γ. Ας μη ξεχνάμε πως τα 2/3 των εσόδων του κράτους πάνε για την πληρωμή των….προβάτων.

Κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας


Μια έξυπνη ατάκα που αντικατοπτρίζει ακριβώς τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, έριξε σε ραδιοφωνική εκπομπή του ο Τζίμης Πανούσης. Οπως είπε λοιπόν: “Αν ζούσε σήμερα ο Τσόρτσιλ, ο τελειωμένος αλκοολικός θα έλεγε: Σήμερα οι Ελληνες δεν υπακούουν σαν πρόβατα αλλά τα πρόβατα σαν Ελληνες”.
Δυστυχώς έτσι όπως κατάντησε η χώρα από τα εγκλήματα του παρελθόντος και  του παρόντος, καλείται να πάρει επώδυνα μέτρα που υπαγορεύονται από το κλιμάκιο της Κομισιόν χωρίς αντιρρήσεις απο την κυβέρνηση που “πρώτευσε” στις κάλπες την Κυριακή.
Το πρωί της Πέμπτης το οικονομικό επιτελείο παραδίδει τον προϋπολογισμό του 2011 και τα μέτρα έχουν ήδη κλειδώσει. Ωστόσο, μην εκπλαγείτε αν δείτε λιγότερα μέτρα από αυτά που προαναγγέλλονται. Δηλαδή δεν θα προβλέπονται μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ούτε περικοπές επιδομάτων. Αυτά θα γίνουν αργότερα. Μην πάθουν και κανένα καρδιακό οι κοψοχέρηδες…
Η αναθεώρηση του προϋπολογισμού του 2011 θα γίνει τους επόμενους μήνες όταν και αυτά τα μέτρα δεν αποδώσουν τα αναμενόμενα. Ουσιαστικά, θα πρόκειται για έναν ακόμη προϋπολογισμό που δεν θα τηρηθεί , αλλά θα αλλάξει στην πορεία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί για τον πρώτο Μνημονιακό προϋπολογισμό ή κατ’ άλλους τον πρώτο προϋπολογισμό της χρεοκοπίας, θα οδηγούν σε επιπλέον έσοδα τουλάχιστον 5 δισ. συν τα 9 δισ. που είχαν ήδη προβλεφθεί στο προσχέδιο.
Μεταξύ των μέτρων ξεχωρίζουν:
  1. Αύξηση του ΦΠΑ στο 13% καθώς και αύξηση του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ σε μια σειρά προϊόντων, ειδικά των τροφίμων. Επίσης κάποια προϊόντα από τον χαμηλό συντελεστή 5,5% θα πάνε στο 6% ενώ θα υπάρξει και προσπάθεια “ελάττωσης” της πίεσης με μείωση του φόρου σε φάρμακα και ξενοδοχειακές υπηρεσίες.
  2. Περικοπές πάνω από 2,4 δισ. ευρώ από την υγεία και τα ασφαλιστικά ταμεία
  3. Ψαλίδια στο Πρόγραμμα των Δημοσίων Επενδύσεων καθώς και στις ΔΕΚΟ είτε με μειώσεις προσωπικού είτε ακόμη και με κλείσιμο ζημιογόνων εταιρειών.
  4. Αύξηση των αντικειμενικών αξιών από τον ερχόμενο Ιούλιο με στόχο την είσπραξη πάνω από 200 εκατ. το χρόνο.
  5. Εξομοίωση από το ερχόμενο φθινόπωρο του συντελεστή φορολόγησης των καυσίμων με το πετρέλαιο θέρμανσης με αποτέλεσμα από του χρόνου να πληρώσουμε διπλάσιο ποσό για θέρμανση.
  6. Ψαλίδι στις δαπάνες του ΕΣΥ με αποτέλεσμα να μην αποκλείεται ακόμη και να κλείσουν νοσοκομεία.
  7. Πρόβλεψη για περίπου 1 δισ. ευρώ από πρόστιμα για ημιυπαίθριους και αυθαίρετα.
Αυτά κι άλλα πολλά στον προϋπολογισμό που έχει εντολή να συνταχθεί με βασικό σύνθημα “κόψτε από παντού, βρείτε χρήματα”.

www.antinews.gr

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Επιστολή μιας Ελληνίδας σε όλους τους προδότες της χώρας




Είμαστε δέσμιοι ενός πολιτεύματος που μόνο κατ’ ευφημισμό ονομάζουμε δημοκρατία. Φοράμε οικειοθελώς τις αλυσίδες μας, ξεπουλάμε την ψήφο μας, παραμερίζουμε τα ιδανικά μας και γελάμε σαν ηλίθιοι σκεπτόμενοι πως όλα αυτά αξίζουν για μια θεσούλα στο Δημόσιο. Και μπορεί να επαναπαυόμαστε βασιζόμενοι στο ένδοξο παρελθόν μας, όμως τα κόκαλα των προγόνων μας θα τρίζουν βλέποντας την κατάντια μας. Αυτοί έδωσαν αγώνες για μια ελευθερία που εμείς δεν εκτιμησαμε ποτέ. Πόσους Εφιάλτες μπορεί να αντέξει αυτή η χώρα; Τα έθνη που ξεχνούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένα. Και φαίνεται πως οι Έλληνες ή ξεχνούν ή επιλέγουν να μην θυμούνται. Μήπως από την κληρονομιά των προγόνων μας κρατήσαμε μόνο την λατρεία της Μοίρας και απαρνηθήκαμε κάθετι ελληνικό; Ό,τι μας κράτησε ενωμένους 400 χρόνια κάτω από τον τουρκικό ζυγό (ιστορία, γλώσσα, θρησκεία, αξίες) το σβήσαμε μέσα σε λίγες δεκαετίες. Κάποτε μας θαύμαζαν και μας φθονούσαν που ήμασταν Έλληνες, τώρα μας οικτίρουν. Και επειδή τουλάχιστον σε μένα έχει μείνει μια στάλα ελληνική υπερηφάνεια, αυτό δεν το σηκώνω.
Θέμα έκθεσης: Ωχαδερφισμός. Έπρεπε να μάθω πως ο Έλληνας νοιάζεται μόνο για την βολή του, που μέχρι και όρο έχουμε εφεύρει για αυτό! Αυτό με δίδαξαν, εμένα κι όλα τα ελληνόπουλα των πανελλαδικών. Διότι η «έκφραση ιδεών» ήταν τελικά μέθοδος να υιοθετούμε κι όχι να εκφράζουμε άποψη. Έτσι ώστε να μας πείσουν πως ουδεμία σχέση έχουμε με το «παν μέτρον άριστον» ή το «γνώθι σαυτόν». Τους ναούς πρέπει τελικά να τους έχτισαν άλλοι Έλληνες, η κοιτίδα του πολιτισμού έχει γίνει αποχωρητήριο. Και επειδή η «εφιαλτοκρατία» ζει και βασιλεύει, τα παιδιά μαθαίνουν πως «στη Σμύρνη υπήρξε συνωστισμός»! Διότι δεν αρκεί να ντρέπεσαι που είσαι Έλληνας, πρέπει επίσης να ξεχάσεις την έχθρα που χωρίζει τους δυο λαούς. Ευτυχώς φροντίζουν οι Τούρκοι να μας το θυμίζουν όταν εκτελούν έναν Σολωμό ή κάνουν «Ίμια» κάθε ελληνικό νησάκι. Και τι κάνουν οι Εφιάλτες σ’αυτές τισ περιπτώσεις; Ευχαριστούν τους Αμερικανούς που απέτρεψαν την πολεμική σύρραξη λέγοντας μας «καθίστε στ’αυγά σας» ή κάνουν κουμπαριές.
Κι αν πεις και τίποτα σε λένε ΑΚΡΑΙΟ.Διότι στην Ελλάδα το να είσαι εθνικιστής είναι κακό. Και που να μιλήσω δηλαδή για την Μεγάλη Ιδέα! Αριστεροί, εβραίοι κι άλλοι «φιλελεύθεροι» ζητούν την κατάργηση των παρελάσεων διότι εγείρουν εθνικιστικά αισθήματα. Ποιόν εθνικισμό, που οι μαθητές νομίζουν πως παρελαύνουν για το «όχι που είπε ο Κολοκοτρώνης στους Τούρκους» και πως ο Ν. Ζέρβας ήταν Γάλλος! Ποιός ξέρει, ίσως νομίζουν πως κι ο Αριστοτέλης ήταν Σλάβος. Ελληνική παιδεία σου λέει μετά! Αλλά αυτά επιβάλει το «σύστημα», η «νέα τάξη πραγμάτων». Ξέχνα την ιστορία, γλώσσα, θρησκεία, γίνε γρανάζι κι εσύ, ξεπατίκωσε νοοτροπίες που σου πλασάρουν στην τηλεόραση και αρκέσου στην ευτέλεια ενός μεταγλωττισμένου αμερικανικού ονείρου. Ή θα γίνεις μέρος ενός πολυπολιτισμικού αμαλγάματος χωρίς εθνική συνείδηση ή θα γίνεις ένας γραφικός. Πώς αλλιώς θα δεχόσουν την μετονομασία οδού της Θεσσαλονίκης σε οδό «Κεμάλ Ατατούρκ»; Πως αλλιώς θα διαδήλωνες για το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των Σκοπιανών, τις χαμένες περιουσίες των Τσάμηδων, την κακομεταχείριση του μετανάστη ο οποίος αφού πήρε την δουλειά ενός Έλληνα «αναγκάστηκε» να κλέψει ή να σκοτώσει αντιδρώντας στο «ρατσισμό και την ξενοφοβία» μας; Πώς θα καλωσορίσεις όλους αυτούς τους Δούρειους Ίππους; Έτσι! Και σιγά σιγά τα σύνορα θα φτάσουν στην Παλιά Ελλάδα.
Αφού λοιπόν σε δίδαξαν να ντρέπεσαι που είσαι Έλληνας και όχι Ευρωπαίος, ευνούχισαν τον στρατό, αχρήστεψαν την παιδεία, κατακρεούργησαν την γλώσσα, διέβαλλαν την ιστορία, υποβάθμισαν την σπουδαιότητα του θεσμού της οικογένειας, αμαύρωσαν την θρησκεία, τι σου μένει να κρατηθείς; Μόνο που ξέχασαν πως την ελληνική ψυχή δεν μπορούν να την ξεριζώσουν! Μια σπίθα αρκεί και θα πάρουμε τα όπλα. Και μπορεί να είμαστε μικρός λαός αλλά αξίζει να γίνουμε μικρότερος! Πρέπει να πάρουμε μερικά κεφάλια! Και δεν τους ονομάζω εθνικούς προδότες διότι για μένα δεν είναι καν Έλληνες!
Οχι ρε! Αμερικανάκι δεν θα γίνω ποτέ!
Δεν ξεχνώ Κύπρο, Σμύρνη, Πόλη, Πόντο, Μακεδονία, Ήπειρο!
ΣοσιαλΗστές, δεξιοί του κώλου, αναρχι(δι)κοί και κουμούνια!
Αυτό είναι το μανιφέστο μου και με αυτό θα πορευτώ στη ζωή! Ή ταν ή επί τας!

thermopilai

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Όσο υπάρχει το μνημόνιο δεν θα υπάρχει ανάπτυξη

Όσο υπάρχει το μνημόνιο δεν θα υπάρχει ανάπτυξη 
Δεν το είπε ούτε ο ένας ούτε ο άλλος….
Αλλά το είπε στο ALTER o Χατζη…παπαγάλος
Και πότε θα υπάρξει ανάπτυξη;
Και κατά προσωπική μου άποψη …ίσως στην επόμενη γενιά